Dzisiaj przypomnimy sobie wszystko o strukturze zwanej question tag, czyli o pytaniu rozłącznym, które dorzucamy do zdania głównego w razie wątpliwości lub w oczekiwaniu na potwierdzenie. Oto przykłady:
Chciałaś ze mną porozmawiać, prawda?
Babciu, mądry jestem, prawda?
W języku polskim mamy takie „przyzdaniowe” słówko prawda (oraz nieco archaiczne formy takie jak nieprawda, nieprawdaż, czyż nie), które otwiera pytanie, po które sięgamy, kiedy oczekujemy od naszego rozmówcy aprobaty tego, co powiedzieliśmy.
W języku angielskim takim „przyzdaniowym” słówkiem jest right (lub jeszcze bardziej kolokwialne yeah), które w tej roli spotkamy tylko w mowie potocznej, np.:
You wanted to talk to me, right / yeah?
Język angielski ogólny wymaga od nas zastosowania tutaj formy standardowej, którą jest konstrukcja pytania rozłącznego (question tag).
Kup kartę z ćwiczeniami
dostępną w strefie PREMIUM.
BUDOWA PYTANIA ROZŁĄCZNEGO
Pytanie rozłączne to takie krótkie pytanie po przecinku, które przeciwstawia się zdaniu głównemu, stąd „przekorne”.
| zdanie główne | pytanie rozłączne |
| + (twierdzenie) | – (przeczenie) |
| Sue is home, | isn’t she? |
| – (przeczenie)* | + (twierdzenie) |
| Sue isn’t home, | is she? |
* not, never, no, none, nobody, nothing, nowhere, seldom, hardly, barely, scarcely, little
Pytanie rozłączne (question tag) składa się z 2 elementów o określonym porządku (charakterystycznym dla normalnych pytań), tj.
operator + zaimek osobowy
Lucy plays the piano, doesn’t she?
Lucy doesn’t play the piano, does she?
Do poprawnego tworzenia pytań rozłącznych w języku angielskim musimy przypomnieć sobie operatory rządzące poszczególnymi czasami i formami.
Lucy plays the piano, doesn’t she?
Lucy doesn’t play the piano, does she?
(present simple)
Alex met up with Ann yesterday, didn’t he?
Alex didn’t meet up with Ann yesterday, did he?
(past simple)
She has a dog, doesn’t she?
She doesn’t have a dog, does she?
(have)
She has got a dog, hasn’t she?
She hasn’t got a dog, has she?
(have got)
WYMOWA – intonacja
Odpowiednia intonacja jest bardzo ważna przy zadawaniu pytań rozłącznych.
Głos idący w górę (⬈) jest zawsze pytaniem, niezależnie od konstrukcji gramatycznej. Stąd jeżeli nasza intonacja wzrasta na końcu, to jest to prawdziwe pytanie, na które oczekujemy odpowiedzi.
Głos opadający (⬊) to prośba o potwierdzenie, czyli tak naprawdę nie zadajemy pytania.
PORÓWNAJMY
We haven’t met before, have we? (⬈)
= Have we met before? (⬈)
Tutaj nie jesteśmy pewni i oczekujemy odpowiedzi, która może nas zaskoczyć.
We haven’t met before, have we? (⬊)
Tutaj jesteśmy przekonani, że wcześniej się nie spotkaliśmy i nie oczekujemy zaskakującej odpowiedzi.
SZCZEGÓLNE PRZYPADKI
W niektórych poniżej przedstawionych przykładach, pytanie rozłączne (question tag) jest odpowiednikiem „przyzdaniowego” dobrze?, np.
Let’s go home, shall we?
(Chodźmy do domu, dobrze?)
Hold this, will you?
(Potrzymaj to, dobrze?)
OUGHT TO & MUST
W Practical English Usage Swan podaje następujące przykłady:
We ought to wake Helen, oughtn’t we? (Br.E.)
He ought to be here soon, shouldn’t he? (Am.E.)
It must be nice to be a cat, mustn’t it? (can’t it)
Doskonalisz gramatykę? Poczytaj o przyimkach w pytaniach szczegółowych.
W strefie Premium znajdziemy artykuły wzbogacone o karty pracy, dzięki którym przećwiczymy i utrwalimy wiadomości omawiane we wpisie.
KUP WIĘCEJ i ZAPŁAĆ MNIEJ
– 3 zł za kartę przy zakupie 6-10 sztuk,
– 2 zł za kartę przy zakupie 11 i więcej sztuk
