“Pół żartem pół serio” to cykl wpisów poświęcony nauce angielskiego z wykorzystaniem dowcipów (jokes).
Dzisiaj kolejna minilekcja z anegdotką, dzięki której możemy nie tylko utrwalić znajomość struktur i słownictwa, ale także poznać nowe słowa, konstrukcje czy formy. Tym razem powtórzymy sobie co nieco o zaimkach rzeczownych.
SŁOWNICTWO
GO – iść
SAY – mówić
HAVE – mieć
REAL – prawdziwy
CAN’T STOP doing sth – nie móc przestać (czegoś robić)
THINK – myśleć
LET’S SEE – zobaczmy
FIND OUT – dowiadywać się
PULL OUT – wyciągnąć
INK BLOT – kleks
A PICTURE OF sth – obrazek (czegoś)
TURN sth UPSIDE DOWN – obrócić do góry nogami
TURN sth AROUND – odwrócić coś
STATE – oświadczyć
MAKE LOVE – kochać się (uprawiać seks)
VERY INTERESTING – bardzo interesujące
SHOW – pokazać
DIFFERENT – inny
DIRECTION – kierunek
TRY – próbować
AGAIN – znowu
REPLY – odpowiadać
SEEM – wydawać się
BE OBSESSED WITH something – mieć obsesję na punkcie czegoś
DEMAND – żądać (tutaj: stanowczo zapytać)
PATIENT – pacjent
KEEP (DOING sth) – coś ciągle robić (np. keep showing – ciągle pokazywać)
DIRTY – nieprzyzwoity, sprośny
WYMOWA
ODTWÓRZ NAGRANIE:
GRAMATYKA
Dzisiaj przypomnimy sobie podstawowe informacje o zaimkach rzeczownych i sprawdzimy, czy użyte w anegdotce „Me!?” jest poprawne.
Zaimki rzeczowne zastępują rzeczownik (oznaczający np. osobę, przedmiot lub zwierzę). W zdaniu mogą pełnić funkcję podmiotu lub dopełnienia.
| SUBJECT PRONOUNS zaimki rzeczowne w funkcji podmiotu występują przed orzeczeniem, np. I love you. | OBJECT PRONOUNS zaimki rzeczowne w funkcji dopełnienia występują po orzeczeniu, np. I love you. |
| I ja (M i W) | me mnie (D, C, B i Ms) mną (N) |
| you ty (M i W) | you ciebie (D i B) tobie (C i Ms) tobą (N) |
| he on (M i W) | him jego / go (D i B) jemu (C) nim (N i Ms) |
| she ona (M i W) | her jej (D i C) ją (B) nią (N) niej (Ms) |
| it ono (M i W) | it jego / go (D) jemu / mu (C) je (B) nim (N i Ms) |
| we my (M i W) | us nas (D, B i Ms) nam (C) nami (N) |
| you wy (M i W) | you was (D, B i Ms) wam (C) wami (N) |
| they oni / one (M i W) | them ich (D i B) / je (B) im (C) nimi (N) nich (Ms) |
M = mianownik; D = dopełniacz; C = celownik; B = biernik; N = narzędnik; Ms = miejscownik; W = wołacz
I vs. me
Widzimy, że I i me to dwie różne formy, które nie są zamienne. Zasadniczo I (= ja) mamy przed orzeczeniem, a me (= mnie, mną) po orzeczeniu. Podobnie jak bohater naszej anegdotki, wielu rodzimych użytkowników języka angielskiego używa me mając na myśli ja. Sprawdźmy, kiedy jest to stosowane przez native speakerów.
ME = ja
Me (= ja) (lub inne zaimki rzeczowne w funkcji dopełnienia, np. him, us etc.) spotkamy w mowie potocznej (codziennej) w następujących konstrukcjach:
– po czasowniku „to be” (być) (np. It is me. It was him.) Formy I lub he spotkamy jedynie w starannej odmianie języka ogólnego, np. w literaturze.
– w krótkich odpowiedziach, w których nie ma czasownika (Who ate the cake? Me. / Him.)
– po przyimkach (np. about, for, but*, than*, as* etc.) mamy zaimek rzeczowny w funkcji dopełnienia (np. He is the same age as me / him.)
* Jeśli but, than i as pełnią funkcję spójników, wtedy stosujemy zaimki rzeczowne w funkcji podmiotu, np. You’re stronger than I am.
– w mowie potocznej me (lub inne formy zaimka rzeczownego w funkcji dopełnienia) często używane jest po spójniku and. W języku formalnym należy tutaj stosować I (lub inną formę zaimka rzeczownego w funkcji podmiotu).
| Styl nieformalny: | Styl formalny: |
| My friend and me went to the shop. (Moja koleżanka i ja poszłyśmy do sklepu). | My friend and I went to the shop. (Moja koleżanka i ja poszłyśmy do sklepu). |
